L’AMOUR TOUJOURS? #7

Hoe is het om als 40+-er op datingpad te gaan? Eline weet er alles van en deelt regelmatig haar belevenissen met je op Forever 39. Lees snel hoe haar laatste date verloopt!

Fout

Zaterdag 30 juli

De stad is uitgestorven, mijn vriendinnen liggen aan het strand in een land waar de zon schijnt. Mijn afleiding heet Tinder.

Tussen de foto’s van mannen met tatoeages en zonnebrillen valt die van hem op. Hij heeft nog haar op zijn hoofd. Zeldzaam bij mannen boven de vijftig. De overhangende oogleden schreeuwen om een ooglidcorrectie. Zijn lachende gezicht doet me denken aan Ad Visser.

Zondag 31 juli

Boter bij de vis. Een dag later zitten we aan een tafeltje bij Kopie Soesoe op het Deliplein. Hij weet zich geen raad met z’n lange benen, ik maak vlechtjes en trek mijn vest nog wat dichter om me heen. Het is fris in de schaduw. Hij is leuk, mijn hart maakt een sprongetje. Voordat ik het weet is de middag in de avond gegleden. Als de zon het voor gezien houdt, lopen we over de hoerenloper, het bruggetje dat Katendrecht verbindt met de Kop van Zuid, naar Las Palmas. We bestellen frites en oesters. Heel even houdt de man m’n hand vast. Wat is je huid zacht, fluistert hij.

Ik val op lange mannen maar verder voldoet deze man zonder schooldiploma niet aan mijn eisenlijstje. Hij verkoopt, volgens eigen zeggen, gebakken lucht. Maar ik ben verkocht. En val als een blok voor de man die ‘hij heb’ zegt in plaats van ‘hij heeft’. Hij rookt en drinkt teveel en vertelt zonder gene over avontuurtjes met vrouwen, die hij projectjes noemt.

Dinsdag 2 augustus

De zomer maakt plaats voor regen en wind. Vanavond ga ik met de man uit eten. Onze tweede date. Ik ben tien minuten te laat bij het restaurant. De man zit in zijn auto op me te wachten.

Strak in pak is hij nog knapper. Het is rustig in het restaurant. Slechts een paar tafeltjes zijn bezet. We bestellen een salade Caprese, die ik in mijn eentje eet, de man moet naar het toilet en het duurt even voordat hij weer aan tafel zit. Hij bestelt nog een glas Chardonnay. We zijn de enige gasten en het personeel wil naar huis. “Dit is jullie laatste drankje”, zegt de jongen die ons bedient. Als de man naar de bar loopt om af te rekenen, check ik snel mijn berichten en zie dat hij al die tijd dat hij op het toilet zat online was. Hoogste tijd om naar huis te gaan.

Woensdag 3 augustus

De man stuurt mij een ‘liefdesapp, en vraagt of hij alsjeblieft langs mag komen.

Nu zitten we op mijn blauwe bank, te zoenen. Ik zeg dat ik hem leuk vind. We vieren ons driedaagse samenzijn met supermarktwijn uit smoezelige glazen.

Donderdag 4 augustus

Ik negeer mijn telefoon en ben trots op mezelf. De ochtend vliegt voorbij. Als ik in de metro zit, onderweg naar een afspraak, piept de telefoon. Een berichtje van de man “We gaan wel erg hard. Het is goed dat ik straks even wat verder weg van je ben.” Ik word er onrustig van.

Zaterdag 6 augustus

Het zomerweer keert terug in Nederland en de man vliegt voor een weekje vakantie naar Rio. Ik stuur hem een bericht: ‘Travelling is the gorgeous feeling of teethering in the unknown. Have a safe trip.’ Geen reactie.

Zondag 7 augustus

Ik word wakker van de telefoon, bericht van de man “Geland.” Hij ziet er vrolijk uit. Later volgt nog een berichtje en foto van een asbak met brandende peuk: “ter geruststelling, ook hier rook ik”. Hij vindt me leuk.

Donderdag 9 augustus

Mijn kind is terug uit Amerika en de tuinman heeft eindelijk de

Moerbeiboom geplant. De man belt uit Curaçao. Het is een topdag.

Maandag 15 augustus

Ik word wakker met vlinders in mijn buik. De man is terug in Nederland: “Geland”

Ik: “Welkom in mijn tijdzone ;)”

Hij: “wanneer zie ik je weer?”

Ik: “Snel”

Hij: “Te vaag”

Ik: “Dinsdag? Woensdag?”

Hij: “Woensdag!

’s Avonds hangen we een paar aan de telefoon.

Woensdag 17 augustus

De dag kruipt voorbij. Om halfzeven zit in de metro naar Zuid. Bloednerveus. Vindt hij me nog leuk?

De man staat voor de deur van het restaurant op me te wachten. Hij lijkt blij om me te zien. We eten rauwe vis en drinken gin-tonics. De spastische darm van de man speelt weer op, hij haast zich naar het toilet waar hij de hele tijd online is. Terug in de bar pakt hij m’n IPhone en maakt een foto van ons die ik op Facebook post.

Donderdag 18 augustus

De man nodigt me uit om bij hem te komen eten. Beleefd sla ik zijn uitnodiging af en stel voor om naar de Pleinbioscoop te gaan, in het Museumpark.

’s Avond zitten we op klapstoeltjes onder de sterrenhemel naar Casablanca te kijken. Plastic tasje met een fles Chardonnay tussen ons in.

De man vindt de film niet leuk en fluistert ranzige dingen in mijn oor. Hij drinkt de fles Chardonnay in zijn eentje leeg en steekt de ene na de andere sigaret op.

“Zullen we volgend weekend naar Parijs gaan?”, oppert hij, als de film is afgelopen.

Vrijdag 19 augustus

Ik check mijn telefoon, geen berichtjes. Maar goed, de zomer is terug. Het is windstil en de zon schijnt. Er is genoeg te doen, ook al ben ik vrij. Om halfzeven ’s avonds stuur ik de man een berichtje. “Ik zou wel even daar willen zijn waar jij nu bent.” De man antwoord niet, maar hij is de hele avond online.

Zaterdag 20 augustus

Ik word wakker van het piepen van mijn telefoon. Berichtje van de man: “Slecht geslapen.” Weet niet goed wat ik van ervan moet denken.

Zondag 21 augustus

Drie weken na onze eerste ontmoeting maakt de man een einde aan mijn onzekerheid. Ik ben opgelucht en verdrietig tegelijk. Ik wil liefde, geen afwijzing. Maar die krijg ik toch. In de vorm van een ‘afscheidsapp’. Mooi geschreven. Dat wel.

E.