BEST OF BOTH WORLDS

Op sabbatical met je gezin naar Zuid-Frankrijk, wie droomt daar nu niet van? Gewoon je boeltje oppakken en 13oo kilometer verderop in de Franse zon neerstrijken om meer te genieten van alle mooie dingen van het leven. Mo waagde met haar man en 2 dochters de sprong en deelt af en toe haar ervaringen met je op Forever 39.

‘Wilt u alstublieft uw telefoon uitzetten en uw stoelriem vastmaken’, vraagt de stewardess vriendelijk, maar wel resoluut. Uiteraard geef ik hier braaf gehoor aan en ik begin ontspannen te lezen in mijn vers gekochte Franse magazine. Heerlijk, alleen reizen, zonder dat er iemand moet plassen, dorst of honger heeft! De tijd vliegt voorbij en voor mijn gevoel zie ik in ‘no time’ vanuit het raampje de bekende geblokte patronen in het landschap opdoemen. En er schijnt een lekker herfstzonnetje, dus dat belooft veel goeds.

Ik ga een paar dagen naar Nederland voor wat werkafspraken. In mijn oude vertrouwde autootje rij ik komende dagen van de ene afspraak naar de andere. Geen straf, want het is prachtig weer en ik heb veel lunchafspraken bij allerlei fijne restaurants. En ik vind het heerlijk, om weer even op bekend terrein aan het werk te zijn!

Verder combineer ik mijn bezoek gezellig met het zien van een paar vriendinnen. De meesten ken ik al eeuwen en vaak hebben we aan een half woord genoeg. Vriendin Y. is zo’n vriendin. Ik logeer een aantal nachtjes bij haar en ook al hebben we allebei een vol programma, er is genoeg ruimte om af en toe samen te eten en te drinken. We redden het zelfs om samen een relaxte yoga-sessie te volgen, waarna we de rest van de avond helemaal zen zijn.

Een andere vriendin, F., tref ik tussendoor in een uitstekend verzorgd hotel-restaurant in Oegstgeest, waar we alle tijd hebben om lekker bij te kletsen. Terwijl we genieten van ossenhaas met truffeljus, pastinaak en bataat, nemen we uitgebreid alle ontwikkelingen door. Als F. weer vertrekt (ik slaap die nacht in het hotel), besef ik hoe fijn het is om je vriendinnen dicht bij je te hebben. Dat mis ik eerlijk gezegd wel een beetje in Frankrijk….

De laatste dag trakteer ik mezelf op een heerlijk beauty dagje. Eerst maar langs de kapper om die wild gegroeide pony te laten temmen en weer ‘naturally blond’ te worden. Niet dat er geen goede kappers in Frankrijk zijn, maar ik vertrouw de Nederlandse kappers toch net iets meer met mijn puur Hollandse ‘peper en zout kleur’. Daarna heb ik een afspraak bij de Van Rosmalenkliniek in Rotterdam, waar ik een effectieve peeling onderga. Na de behandeling laat ik me uitvoerig bijpraten over de nieuwste crèmes, serums en andere beautyproducten en verheug ik me alvast op het uitproberen ervan. Als een kind zo blij loop ik even later met een glad huidje én een goed gevulde tas met fijne producten de deur uit. Nu maar hopen dat ik alles in mijn handbagage voorbij de douane krijg…

De volgende dag is het al weer zo ver. Alles wordt aandachtig bekeken door de dame van de douane (misschien pure interesse?), maar gelukkig hoef ik geen nieuwe en veelbelovende crèmes achter te laten. Als ik even  later weer ingesnoerd in mijn vliegtuigstoel zit, denk ik tevreden terug aan het heerlijke verblijf. De dagen in Nederland zijn voorbij gevlogen en het voelde als een soort gezellig uitje in eigen land. Maar tegelijkertijd verheug ik me al weer op het paradijsje in de Franse zon. En terwijl ik luchtig door een Nederlandse glossy blader, besef ik dat ik eigenlijk ‘best of both worlds‘ heb!

Bisou,

? Mo

Ps: op het Instagram account van Forever 39 vind je regelmatig nieuwe foto’s van mijn sabbatical in Frankrijk.

 

 

Gerelateerde berichten