L’AMOUR TOUJOURS? #8

Eline is 40+ en op zoek naar een man. Ze beproeft al een tijdje haar geluk op Tinder en deelt haar ervaringen met jou op Forever 39. Lees snel verder voor haar verslag van een wederom bijzondere date.

Verlegen man

Wat me al na een paar minuten aan hem begint op te vallen is hoe hij zijn glas vasthoudt. Ik doe dat heel anders. Ik hou het wijnglas onder bij het steeltje vast, hij omklemt de kelk, zo stevig, dat ik verwacht dat het glas iedere moment gaat barsten onder de druk van zijn vingers.

Hij is een beetje vrouwelijk, praat omfloerst, heeft veel woorden nodig om tot de kern door te dringen. Ik val meteen met de deur in huis. Overweldigend noemen sommigen dat, of intens. Ik vind het eigenlijk heel normaal om meteen te zeggen waar het op staat. Nee dan deze man. Die blijft maar vaag en voor zich uitstaren. Soms zegt hij opeens een paar zinnen achter elkaar, over zijn huis of zijn werk. Dat hij in een mooie buurt in Utrecht woont, in een pand uit 1920. Bijna afbetaald en te groot voor hem alleen. Of dat hij na zes maanden werkloos te zijn weer een baan heeft gevonden, tegen een lager salaris, dat wel. Het is informatie waar ik eigenlijk niet op zit te wachten, niks mee kan ook.

De ideale man komt bij mij daar niet mee weg. Van hem wil ik weten of hij goed kan zoenen, hoe lang hij al single is en wat of liever wie, hij zoekt. Zo van: waarom ben je al zo lang alleen? Is er niemand die jou leuk vindt? Vragen die ik stel om erachter te komen hoeveel vrouwen hij al gehad heeft. Maar nee, die informatie gaat deze man niet delen. Ik denk dan heb jij iets te verbergen? Die kans is best groot. Inmiddels weet ik binnen een paar minuten welk type man tegenover me zit. Antwoordt hij een tikje sacherijnig op mijn vragen, of kijkt hij verlegen om zich heen, bang om bekenden tegen te komen. Of vertelt hij mij in de eerste twintig minuten over zijn seks leven?

Hij drinkt zijn glas leeg, staat hij op en zegt dat hij gaat afrekenen en oh ja, of ik een euro voor hem heb. Hij moet nog naar het toilet. Vandaar. Bij de bar graait hij wat mini speculaasjes mee voor onderweg. Hij kijkt tevreden, de scherpe lijnen in zijn gezicht lijken iets zachter geworden. Alsof het naderende afscheid hem oplucht. “We houden contact”, zegt hij als we buiten staan, en verdwijnt dan, zonder om te kijken, richting het station.

E.

Gerelateerde berichten