ZIE GINDS KOMT GEEN STOOMBOOT

Deze week heeft Mo weer een blog voor je geschreven over haar sabbatical in Zuid-Frankrijk. Lees snel verder hoe het met haar en haar gezin gaat!

“Mama, mama”, kirt mijn jongste, terwijl ze druk gebarend naar de azuurblauwe zee wijst. “Ik denk dat hij er aan komt” en ze kijkt mij hoopvol aan. Ik weet meteen waar ze het over heeft, nl. over Sinterklaas, door M. en mij standaard in geheimtaal “the man with the beard genoemd”. “Nee, lieverd, ik denk niet dat de Sint ook nog tijd heeft om naar Frankrijk te varen” antwoord ik subtiel.

Hier in Frankrijk is de Sint echt een totaal onbekend fenomeen. Ze hebben wel de kerstman, maar ik ben er nog steeds niet achter of die dezelfde sterrenstatus heeft als onze goed heiligman. En of stoute Franse kindjes achterop de arrenslee zonder muts en wantjes naar Groenland of zo (waar woont die vent eigenlijk?) mee moeten? Geen idee.

Mijn vastberaden dochters blijven in ieder geval trouw aan Sint en het lijkt haast wel of ze over een ingebouwde 5 december radar beschikken. Sinds het hier iets kouder is geworden (ja, ook hier gebeurt dat!), zijn de kinderen nl. ineens volop met Sint bezig. Er worden hele dagdelen gespendeerd aan het draaien van de geïmporteerde verzamel cd ‘Het beste van Sint’ en ook de 5-december dvd (iets met verdwenen pakjes) kan ook ik inmiddels woord voor woord meespreken én zingen.

De jongste weet verder zeker dat de macht van de pieten zo ver reikt, dat ze kunnen zien of de meisjes hier in Frankrijk braaf hun eer bewijzen aan Sint & co. Zo schattig, dat volhardende geloof… En hoe fijn we het hier ook met elkaar hebben, op zulke momenten mis ik echt wel ons kikkerlandje. Het geeft iets gemoedelijks, gezelligs en ouderwets, de Sintperiode (als je tenminste die kansloze discussie over de kindervriend weggedenkt. Ps: mag dát tegenwoordig eigenlijk nog wel, ‘kindervriend’?).

Maar gelukkig kan je ook prima op afstand het Sintgeloof belijden. Want hoewel we hem niet een Hollandse haven hebben kunnen zien binnen varen, vieren we gewoon onze eigen Sint feestje. Dus kijken we trouw het Sinterklaas journaal op Uitzending Gemist en zetten we ‘Het beste van Sint’ nog een keer op de repeat. En nu heb ik gehoord dat er speciale expat pieten bestaan, die de cadeautjes bezorgen aan kinderen in het buitenland (ja, ook in Frankrijk en bovendien hebben we een open haard). Dus op de grote dag zelf, zullen we op gepaste wijze zijn verjaardag vieren en op ons hardst op ‘zie ginds komt de stoomboot’ meezingen. Mocht ik goede zin hebben, dan waag ik mij aan zelfgemaakte borstplaat, pepernoten en speculaas. En anders lijken mij macarons, madeleines en éclairs een uitstekend alternatief!

Bisou,

?Mo

1-www-forever39-nl