LA RIVE AMSTERDAM

Vorige week heb ik jullie al verteld over mijn enthousiasme voor een lekker hapje eten op niveau. Inmiddels kan ik ook La Rive in het Amsterdamse Amstel hotel aan mijn lijstje toevoegen. Ik weet niet of jullie bekend zijn met dit hotel, maar wat mij betreft is dit het logement met de grootste grandeur van Nederland. Om binnen te komen, schrijd je statig over de monumentale trap, waar je wordt verwelkomd door de portiers. Kortom, het Amstel is een toonbeeld van elegantie, stijl en luxe.

Het restaurant La Rive bevindt zich in het souterrain van het gebouw, op hetzelfde niveau als de waterlijn. ’s Zomers kan je heerlijk het aperitief gebruiken op de veranda, met uitzicht op het interessante Amsterdamse waterleven. Wij hadden samen met onze goede vrienden uit Rotterdam een tafel aan het raam met vol uitzicht op de passerende boten.

We namen de aftrap met een glaasje champagne van het huis Ruinart. Dit is toevallig ook mijn lievelingschampagne, dus een schot in de roos. Het uitzoeken van de wijnen is verder een evenement op zich. Het assortiment is verdeeld over de 2 enorme boeken, waarvoor de kelner eerst een speciaal bankje neerzet. Het ene boek bevat gewoon goede wijnen en het andere boek beschrijft het crème de la crème van de geplette druifjes. Denk bijvoorbeeld aan bijzondere jaren van de wijnchateau’s Margaux en Petrus (een fles uit 1982 heb je al voor € 7.500 ……..).

Dan de kaart. Het is de bedoeling dat je kiest voor een menu met 5 of 6 gangen. Het menu is opgebouwd volgens een links- of rechtssysteem, in mooiere woorden: in de Rive gauche of droite (mocht je vroeger bij Franse les niet zo hebben opgelet; ‘rive’ betekent oever). Het linkerdeel is meer georiënteerd op de vleesliefhebbers, met eend en wild. Visliefhebbers kiezen eerder rechts, met schelpdieren en allerlei zwemmende lekkernijen.

Ik koos voor La Rive Droite, dus de vis. Vervolgens kreeg ik een aaneenschakeling van heerlijke hapjes. Langoustine met yoghurt, zeeduivel in een heerlijke bouillon en coquille met buikspek waren zo maar een paar smakelijke gerechtjes die voorbij kwamen. En dat allemaal in een sfeer van serene grandeur aan de oever van de Amstel met lieve vrienden… En toen de geserveerde groene thee ook nog van mijn lievelingsmerk Dammann bleek te zijn, kon de avond echt niet meer stuk!