L’AMOUR TOUJOURS? #9

Denk je dat als je als actief datende single van 40+ alles wel een beetje hebt gezien, krijg je dit heerschap aan je tafeltje….. Lees snel verder voor de bijzondere date die Eline onlangs had.

De profiteur

De deur van het restaurant gaat open, een lange man komt binnen. Grijze wenkbrauwen en verwilderd haar met hier en daar een kale plek. Hoge midden scheiding zou mijn moeder zeggen. Ik doe snel mijn telefoon in de tas. Even later staat hij voor me, polstasje in de hand. Hoi. Hij kijkt me aan met een schuine blik. Er schiet van alles door me heen. Erg positief is het niet. Maar ik weet niet precies waarom.

Hoi, zeg ik en geef hem een hand. Het gebeurt niet vaak dat ik door een wildvreemde man voor een etentje word uitgenodigd. Hij trekt zijn donkerblauwe schippersjas uit en hangt deze over de stoel.

Kon je het vinden? Ja, zeg ik. En vertel dat ik aangenaam verrast ben met door de uitnodiging.

Hij kijkt me aan, met opgetrokken wenkbrauwen. Laten we eerst maar eens de menukaart bekijken. Hij warmt zijn handen aan de radiator naast ons tafeltje. Een paar minuten later verschijnt de ober. Het is aangenaam druk in het restaurant. Ik geniet van het geroezemoes. Maar de sfeer tussen ons is een beetje onbestemd. De gerechten zijn prijzig, net als de drankjes. Ik moet nog rijden en hou het daarom bij mineraalwater. Mijn tafelgenoot bestelt een aperitief, een glas champagne. En vervolgens een fles dure fles wijn die hij bijna in zijn eentje opdrinkt.

Ik laat hem kiezen: het viergangen verrassingsmenu. Eerlijk gezegd zijn een hoofdgerecht en eventueel een toetje meer dan voldoende voor mij, maar hij kijkt zo gelukkig dat ik de avond voor hem niet wil bederven. Het eten komt vlot op tafel en hij laat het zich prima smaken.

Laten we ook nog maar een kaasplankje doen, zegt hij met volle mond. En bestelt er een lekker portje bij. Dan gaat zijn mobiel. Hij legt zijn mes en vork neer en veegt z’n mond af met een servet. Het volgende kwartier is hij druk met appen. Af en toe verschijnt er een grote glimlach rond zijn lippen.

Ik ga niet vaak uit eten en als moeder van tieners ga ik eerder naar de Chinees of McDonalds.

De man legt zijn telefoon weg en zegt: waar zijn we gebleven? Bij het hoofdgerecht, denk ik maar zeg niks. Oh hee, er zit een vlek op je trui. Ik kijk naar mijn roze sweater. Verhip, hij heeft gelijk. Ik excuseer me en ga even naar het toilet. Met wat toiletpapier probeer ik de vlek weg te deppen maar het wordt alleen maar erger.

Terug aan tafel zegt de man dat hij een topavond heeft. Krijg je veel mail? Boven de 50 ben je toch aan de oude kant he als vrouw? Daar hebben wij mannen geen last van. En hij trommelt zich als Tarzan op de borst. Joh ik heb een dagtaak aan het managen van mijn inbox.

Ik besluit niet mee te gaan in zijn zelfgenoegzaamheid en antwoord dat hij helemaal gelijk heeft en dat ik daarom dankbaar ben voor zijn uitnodiging. De aardige ober met het leren schort zet het toetje voor ons op tafel. Hij geeft me een knipoog.

Het is moeilijk is om een leuke en gelijkgestemde ziel (man) te vinden. Er is altijd wel wat. Of hij is stiekem getrouwd, heeft zijn scheiding nog niet verwerkt of is alleen op zoek naar wat lichamelijke oefening. Deze man lijkt op papier perfect.

Hij: je lijkt niet erg op je foto. Daar ben je veel knapper.

Ik: Oh

Hij: En je maat klopt ook al niet. Iets aan de te magere kant. Beetje meer eten. Hier neem een stuk kaas.

Ik bedank en zeg dat ik genoeg heb gehad.

Hij: Ik lijk op Jesse Klaver volgens mijn omgeving. Hij zegt het met trots.

Ik: op zijn vader bedoel je?

Hij kijkt me nijdig aan: Wat een klote opmerking. Geen wonder dat je weinig dates hebt. Hij pauzeert even. En eigenlijk mag je geen mouwloos shirt dragen. Ben je veel te oud voor.

Ik heb zin om naar huis te gaan.

Ik: Aangezien we elkaar niet echt leuk vinden, kunnen we misschien beter afscheid nemen. Hij: Niet voordat je de helft van de rekening hebt betaald.

Ik: Huh? Je nodigt me uit toch?

Hij: Je bent een bitch, daarom mag je je eigen eten betalen.

Ik vraag de aardige ober om de rekening.

De man bekijkt de rekening en deelt deze door de helft. De ober zegt: meneer u heeft voor ruim 70 euro gedronken en mevrouw alleen wat kraanwater. Waarom moet zij voor uw drankjes betalen? Mijn tafelheer is woedend en dreigt een klacht in te dienen.

Hij sputtert flink tegen en rekent met tegenzin uiteindelijk zijn deel af.

Terug in de auto weet ik niet of ik moet lachen of huilen.

E.